De bankjes van de directeur
Meneer de bankdirecteur
Kent geen verantwoordelijkheid of moraal
Directeur van het circus is hij wel
Hij kiest de artiesten, want hij beheert het geld
Het publiek lacht, tot dat ze snappen
Dat de leeuw al is ontsnapt
En al naar zijn eerste slachtoffers heeft gehapt
Zij zaten derde rangs
En hadden het sowieso niet breed
Want die harde bank zonder leuning
Deelden ze al met te velen
Hun wankelend klapbankje valt als eerste om,
Want klapsystemen waren nog nooit stabiel
Zodoende klapte daar de scheve boel als eerst in elkaar
Toeschouwers klapten met hun handen
Zij zaten tweede rangs
Ze dachten dat het deel was van de act
En de leeuw hen toch niks deed
Tot dat ook zij te horen kregen
hun zachte klapstoelen te verlaten
Want de eerste rang
Wilde óók graag deze stoelen om hun benen verder uit te strekken
Om nog comfortabeler van dit vermaak te genieten
Met hun voeten in de lucht, staan ze niet in het echte leven
Weten zij niet, dat dit entertainment, werkelijkheid is
Waar je niet een kaartje bij de ingang van het circus hebt gekocht
Maar al bij je geboorte aan de grote directeur bent verkocht